Dus, dag 5 was heel bijzonder met het fout lopen…..
Ik zat op een camping buiten Courmayeur, aan een prachtige rivier en uitkijkend op de Aiguille Noire, maar moest wachten op de bus naar Courmayeur die pas om 9 uur aankwam. Ik liep toevallig samen met een Ier die ik de 2e dag op de camping had ontmoet. Met een paar boodschappen doen en een keer fout lopen (kletsen in een stad als je een trail zoekt is geen goed idee) was t dus al best laat toen ik echt op pad ging!
De man met wie ik liep kletste echt als een oud wijf, dus prompt liepen we langs de afslag. Eigen schuld, mijn verantwoordelijkheid, altijd zelf denken. Enniewee, 800 m omhoog kwamen we erachter, en toen was het de keus of we door gingen op de variant of terug.
Terug dus. Ik eerst chagrijnig maar later de slappe lach. De Nl/Ierse variant.
Bovendien was t bloedheet en was mijn rugzak zwaar.
Om 6 uur kwam ik aan in refugio Bonatti, waar een heerlijke douche, maaltijd en bed wachtten.
En helaas ook een snurker dus meer dan 5 uur slaap kreeg ik niet.
De wekker ging om 6 uur, en om 7 uur was ik klaar voor de zonsopkomst op de Mont Blanc. Nu zag je pas goed dat dit vh de hoogste berg was: alles nog donker en deze in de stralende zon.
Door naar Refugio Elena, een flink stuk omhoog én omlaag (zonde)en dan op naar de Grand Col Ferret, 2534 m, het hoogste punt van de officiële TMB (niet de varianten) . Weer een dag dus van 1000 omhoog en 21 km, naar Zwitserland en de regen :-(.
Maar ik mag niet klagen want tot nu toe was t weer geweldig.
Tot morgen!
Comments (1)
Volgens mij ben je al over de helft!