Tour du mont blanc dag 11

Dag 11: Plan Praz- les Houches

Vandaag was ik om 7 uur (pas) wakker.

Het zou een uur of 2 stijgen zijn, dan een uur naar refuge Bellachat en dan nog 2.5 uur dalen naar Les Houches.

555 omhoog en 1500 plusminus omlaag.

Meteen in t begin liep ik fout. Soms zijn er kleine paadjes waar de trail zich splitst, en waar je pas na 50 meter (meestal omhoog) erachter komt, zodat je weer omlaag moet klunen.

Vandaag was niet anders maar ik had geen zin in terug dus klauterde ik door en zakte op mijn billen af en toe naar beneden, naar het 1 m brede pad .

Goed: verder omhoog, ritsen van mijn Keb broek open, en stijgen tot de Col Brévent. Helemaal alleen. Niemand was nog boven, want de lift startte pas een uur later. Fijn maar ook beetje onheilspellend. De laatste dag extra voorzichtig zijn!

En dat was ook nodig want er was weer sneeuw, er waren supersmalle en steile passages, ladders ( gelukkig maar 2) en duizelingwekkende

En rotsen en stenen. Prachtig maar eenzaam en desolaat.

Op de Brévent zelf opeens veel klimmers en dagjesmensen (skilift) en een pad naar beneden. Eerst fijn maar later vervloekte ik die meters omlaag: mijn knieën!

Ik liep door een prachtig landschap- nu even niet naast een afgrond – met stenen, stenen en stenen.

Groot, klein, vlak, puntig, reusachtig en in grindvorm. Stevig, wiebelend, om over uit te glijden en om op te zitten uitpuffen…

Een kopje soep in de refuge, en door naar beneden.

Nog 1 obstakel: een heel smalle passage langs een afgrond, steil omlaag, met metalen stangen om je vast te houden en niet naar beneden kijken! Mijn knieën protesteerden maar ik kon niet luisteren, ik moest door!

Eindelijk weer onder de boomgrens en dan nog 1000 meter omlaag. Langs een beeld van Christus en door!

Je hoort de hele dag wel de helicopters: redding en toeristen voor wie een gewone wandeling niet genoeg is. En dan ook de snelweg door het dal en je hebt maar steeds die blik op Chamonix en les Houches. Maar je bent er nog niet!

Bij een ‘dierentuin : (steenbokken enz) nog even water gefilterd want anders moest ik entree betalen om het in de wc vh restaurant te tappen, en dan het laatste uur omlaag: blij, beetje verdrietig dat het zo voorbij zou zijn, opgelucht daarbij ik t zonder kleerscheuren gered heb.

In les Houches mijn traditionele biertje (en chips) en op de bus naar de camping en onder de douche: het zit erop!

Morgen nog 1 dag omhoog naar de Aiguille du Midi, met de lift (heerlijk) en vanavond uit eten: zelfgedroogd voer is goed, de Franse keuken is beter!!!!

Au revoir, Mont Blanc!