Oman
Lange Noord-Europese winters kunnen donker en koud zijn. En ook al houd ik van alle seizoenen in Nederland, soms heb ik gewoon behoefte aan zon en licht.
De enige schoolvakantie die wat verdere reizen in het najaar mogelijk maakt is de kerstvakantie.
En wat is spannender dan naar een totaal onbekend land te gaan, om kerstmis te vieren in de woestijn in een bedoeïenentent?
Oman is niet zo bekend, zoek het maar eens op, ik wist ook niet waar het lag. Het is behoorlijk groot, ligt naast Dubai en Jemen en wordt geleid door een sultan, die dol is op klassieke muziek en een enorme barbieverzameling heeft…
Hij liet in Muskat (de hoofdstad) een van de mooiste operahuizen ter wereld bouwen en nodigt wereldberoemde orkesten en solisten uit.
Maar naast al dit moderne vermaak is het ook een land, waar men traditiegetrouw wild mag kamperen. Op het strand, bij de wadi’s, in de bergen.
Er is zelfs een alpiene vereniging!
Je kan met een gezin prima rondtrekken met een huurauto, benzine kost 30 ct. per liter (vindt men daar duur), en er is (nog) een hotel dat kampeeruitrustingen verhuurt voor een rondreis door het land.
Nu wilde ik natuurlijk mijn eigen ultralight spulletjes meenemen, maar dat ging prima met 4 mensen en 23 kg per persoon.
We hadden 2 grote tassen en daar zat alles in: tent, matjes, slaapzakken, stoelen, tafeltjes, brandertje, paar droogmaaltijden voor het geval dat, en kleding voor koele avonden ( waren er niet) en warme dagen.
We vlogen 8 uur met de KLM, met ieder een eigen tv’tje en heerlijk eten en kwamen ’s avonds laat aan in het Nomads Guest House, gerund door een Engelsman, wat bomvol zat met gasten , gezinnen, terugkerende expats, en nog meer ongeregelds…
Omdat wij vrij laat boekten sliepen we op het dak, in tenten! De kinderen waren geweldig: in een Arabisch land aankomen na een lange vlucht, door een drukke stad rijden, inchecken in een hotel en dan gaan slapen in een tent. Met een moskee vlak bij: wekker hadden we niet nodig. Maar ze gaven geen krimp en we sliepen al snel.
De volgende dag werd de huurauto gebracht, de koelbox huurden we van het hotel, en bepakt en bezakt gingen we op weg.
Gelukkig hadden we een perfecte gids: het boek Oman off road, van Explorer, waarvan het nog een hele klus was geweest die te vinden. Op amazon.com en ebay werden er verouderde exemplaren voor een vermogen aangeboden, maar na 1 telefoontje naar Pied a Terre in Amsterdam bleken ze gewoon 3 op voorraad te hebben voor de normale prijs! Op de fiets erheen en voila!
Hierin stonden allerlei tours, langs wadi’s, de woestijn in, naar zeeschildpaddenstranden enz enz.
Gps coördinaten erbij en geweldige beschrijvingen.
En we gingen op pad, in een ons onbekend landschap, in een land waar we de taal niet spraken maar we ons wel welkom voelden.
En de eerste nacht sliepen we op het strand. Het was 27 graden , de wind woei, binnen gehoorsafstand waren allerlei Omani’s die ook het weekend inluidden met een kampeertochtje en het mooist was een auto , die over het strand kwam aansjezen met in de kofferbak een lading brandhout! Dat is daar nog eens zeldzaam….
En aangezien ik een houtbrandertje had (achteraf superdom: wat denk je in zo’n land van een benzinebrander:-) was het heel welkom.
De eerste avond, tent opgezet, bij een kampvuurtje en een meegenomen fles cognac, beviel uitstekend…
Daarna zijn we nog door het land getoerd, en vierden kerst in de woestijn.
Het rijden was het spannendst: om in het zand te rijden , moet je je bandenspanning verlagen. Een paar Omani’s , die de woestijn uitkwamen, gaven ons spontaan hun bandenspanningsmeter te leen, voor als we weer terugkwamen. Als je het over gastvrijheid hebt….
We hadden voor 1 nacht een luxe bedoeïenentent gehuurd, een heerlijk en bijzonder kerstdiner gegeten (zonder alcohol!!) en gedanst op arabische muziek.
Via wadi’s en bergen terug naar Muskat waar we de laatste dag doorbrachten aan een zwembad.
De Nederlandse winter was vergeten, en hier wil ik nog wel eens terug!!!!
