Lycian way Faralya-Kabak

Lycian Way, Turkije  voorjaar 2014.

We kennen Turkije in Nederland van de mensen, het eten, het nieuws.

Het land is een plek waar men vaak op vakantie naartoe gaat, vaak naar grote resorts, all you can eat, met 7 zwembaden en reuzebuffetten (naar men zegt, ik heb dat nooit gedaan, kan alleen tegen mensenmassa’s als ik op een podium erboven sta. Koninginnedag raak ik bijna in paniek in Amsterdam door de prikkels. “Dit moest ik toch leuk vinden? Nou nee”!).

Maar het Turkije van de Lycian way, langs de kust van Ölüdeniz tot Geyikbayiri , wat er ingewikkelder uitziet op papier dan als je het uitspreekt, is iets totaal anders.
Super aardige, gastvrije mensen, die je sinaasappelen en walnoten aanbieden en eindeloze kopjes thee, uitzichten over een felblauwe zee, ezels en olijven.
Dit wilde ik met mijn gezin beleven, want zij moesten er natuurlijk ook aan geloven.

Ik had ondertussen al een aardige outdoorverzameling bij elkaar gesprokkeld, maar nu moest de rest ook de goede kleding en schoenen hebben.
En trekken met een rugzak én tent, met 2 kinderen die tot dan toe vnl op vakantie waren geweest in ons eigen vakantiehuis in Italie, was nog een beetje ambitieus. Succeservaringen, daar gaat t om. En het leuke is , dat het er niet toe doet hoe lang je loopt. Kilometers zijn irrelevant, het is het buiten zijn, het genieten van een hap in een sinaasappel als je een lang stuk gelopen hebt, en natuurlijk meer chocola en repen dan normaal want je loopt het er zo af.

Onze bagage werd vervoerd en we sliepen in pensions en kleine hotelletjes, maar we deden het (deels) en het was te gek!

De ‘Lycian Way’ is een langeafstandswandelpad in Turkije om een deel van de Lycië-kust. Het is ongeveer 540 km lang en strekt zich uit van Ölüdeniz, in de buurt van Fethiye, om Geyikbayırı, ongeveer 20 kilometer van Antalya. Bedacht door een engelse vrouw, Kate Claw, in 1999, maar de paden zijn natuurlijk veel ouder…