Pyreneeën
Met tieners op vakantie is polderen.
Zoeken naar plekken die voor hen leuk zijn, en voor jou ook.
Uitdagend, sportief maar ook af en toe wifi en shoppen ( i.i.g. die van mij!).
Zo maken we de laatste jaren aardig wat rondjes door Europa, waarbij we proberen iets te zoeken waar voor allemaal iets leuks aan is.
Zo kwamen we via Frankrijk ( bij vrienden) in het Nationaal Park Aigues Tortes terecht, een prachtige plek, waar het de sportieve bergwandelaar heel makkelijk gemaakt wordt, om een mooi rondje langs berghutten te maken.
Helaas mag men er niet kamperen (hoewel ik dat wel stiekem zag bij de hutten af en toe) maar dat zorgt ook voor een heel schoon ongerept berggebied waar je prachtig kan lopen en slapen.
Caros de Foc heet de tocht…..
Er rijdt ook een busdienst rond het gebied, 2 x per dag geloof ik, waar je , als je uit de route stapt, weer terug kan komen bij je beginpunt.
Wij zaten in Espot, op een camping waar ook het bergsportkamp van de NKBV (Nederlandse klim -en bergsportvereniging) was, van de bergen-en-wandelen-houdende gezinnen die samen tochten bedenken, en gelijkgestemden vinden.
Voor het eerst alleen, zonder gids, nog zonder gps maar met kaart en kompas ondernamen wij de tocht, terwijl ik de verantwoordelijkheid voor de route en veiligheid had.
Best spannend maar het ging prima.
Kinderen met een normale conditie kunnen prima de bergen in, het enige dat je niet moet hebben is haast. En in je planning ongeveer 2 keer zo lang erover doen als je zelf doet (afhankelijk van de leeftijd).
Soms moet je ook gewoon stoppen om een heel mooie bloem te tekenen! En veel chocola te eten…
We hadden een geweldige tocht, we kwamen aan bij de hut net voor het onweer, sliepen in slaapzalen, de huttenwaard maakte de lunches klaar voor de volgende dag en zo liepen we , aten we en sliepen we…
En na deze Pyreneeënweek, met rafting, vissen en zalig (en goedkoop) uit eten vertrokken we naar de Cote d”Azur, op bezoek bij Jordanese vrienden die zich daar gevestigd hadden.
Het poldermodel rocks!
