Dag 9 | Coast to Coast

Vandaag wordt een makkelijke dag, dacht ik.
Door het dal, langs de rivier de Swale, het weer wordt beter, makkie.

Ik nam echter een alternatieve route, en per ongeluk weer een supersteil paadje langs een afgrond(je) vlak bij de kolkende rivier.
Het regende wél, en mijn knieën protesteerden, en ik baalde  van de keus die ik gemaakt had.

Langs oude schuren, die gebruikt werden om koeien te laten overwinteren, waarvan er talloze zijn in dit dal. Slim ook om ze op de weiden die verder van de boerderijen lagen te laten staan, met hooi van dat weiland, en hun mest werd dan weer gebruikt voor een goede hooiproductie voor de volgende winter..
Fijn van vandaag ook: veel kleine dorpjes, met theeshops en wolwinkeltjes.
Beetje meer cultuur dan natuur?

Voor de rest: Ik check zodra ik kan het weer, soms via inreach mini (satellietontvanger)
Soms als ik WiFi heb via Mountain Weather.
Vaak klopt t.
Vandaag niet…..

Ik heb de hele dag mijn regenpak aangehouden, i.p.v. de verwachte 20 km werden het er 27.4, het daltraject had toch nog 434 meters onhoog en ik was kapot.
Zelfs geen puf meer om in Reeth de pub in te gaan, pasta en noedelsoep en heel veel m&m’s op de camping, waar ik voor 2 pond meer in een stacaravan mocht.
Hilarisch lelijk maar warm en beschikbaar.
Meer vraag ik niet:-)

Toch was het erg mooi wederom: idd kleine lieflijke dorpjes, de snelst stromende rivier van Engeland, de Swale, die door al die regen behoorlijk gegroeid was, veel dieren gezien, konijnen, levend en dood op t pad, fazanten, allerlei kleine zangvogeltjes.

In een café de Engelse versie van cappuccino gedronken (niet meer doen) en een heerlijke lunch in een ander dorp, van soep met dikke boterhammen met dik boter.
De eigenaar bracht uit zichzelf een tweede portie brood, toen hij zag hoe ik t opschrokte.
Een held.